Ένα ειρωνικό γέλιο ήταν η αντίδραση του Ρώσου Υπουργού Εξωτερικών, Σεργκέι Λαβρόφ, όταν τον ρώτησαν πρόσφατα για τη δήλωση του Γάλλου Προέδρου σχετικά με πιθανή αποστολή δυτικών δυνάμεων στην Ουκρανία. Στην πράξη όμως ποια θα είναι η αντίδραση;
Η Γαλλία φέρεται να έστειλε ήδη τα πρώτα στρατεύματα στην Ουκρανία, σύμφωνα με τον πρώην αναπληρωτή υφυπουργό Άμυνας των ΗΠΑ αρμόδιο για θέματα πολιτικής, Στήβεν Μπριέν.
Σε ανάλυσή του ο Μπριέν, την οποία αναπαράγουν και τα ρωσικά ΜΜΕ, αναφέρει πως αυτή είναι μόνο η πρώτη δόση περίπου 1.500 Γάλλων στρατιωτών της Λεγεώνας Ξένων που έχει προγραμματιστεί να φτάσουν στην Ουκρανία.
Οι πρώτοι 100 –που είναι κυρίως ειδικοί πυροβολικού και επιτήρησης- έχουν αναπτυχθεί για την υποστήριξη της Ουκρανικής 54ης Ανεξάρτητης Μηχανοκίνητης Ταξιαρχίας στο Σλαβιάνσκ.
Οι Γάλλοι στρατιώτες προέρχονται από το 3ο Σύνταγμα Πεζικού της Γαλλίας, το οποίο είναι ένα από τα κύρια στοιχεία της γαλλικής Λεγεώνας των Ξένων. Σημειώνεται ότι η Λεγεώνα σήμερα διοικείται από Γάλλους αξιωματικούς, αλλά οι λεγεωνάριοι είναι όλοι ξένοι που υπηρετούν για τρία χρόνια, μετά την οποία μπορούν να ζητήσουν τη γαλλική υπηκοότητα.
Στρατιώτες της Λεγεώνας των Ξένων (Wikipedia)
Όπως αναφέρει ο πρώην αξιωματούχος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αυτά τα στρατεύματα είναι τοποθετημένα σε κρίσιμα μέτωπα ώστε να βοηθήσουν τους Ουκρανούς να αντισταθούν στην ρωσική προώθηση στο Ντομπάς.
Για τον Μπριέν τα καυτά ερωτήματα που δημιουργούνται, είναι εάν η αποστολή των στρατιωτών αυτών ξεπερνά τις ρωσικές κόκκινες γραμμές για τη συμμετοχή του ΝΑΤΟ στην Ουκρανία; Θα το δουν οι Ρώσοι αυτό ως έναρξη ενός ευρύτερου πολέμου πέραν της Ουκρανίας;
Βέβαια, η Γαλλία τουλάχιστον μέχρι το 2027 δεν θα είναι σε θέση να στείλει ούτε μια πλήρη μεραρχία στο εξωτερικό.
Έτσι, ο Μπριέν εκτιμά ότι η απόφαση αποστολής ξένων λεγεωνάριων είναι, από μόνη της, ένας ιδιόρρυθμος γαλλικός συμβιβασμός. «Η Γαλλία δεν αναπτύσσει τον στρατό της χώρας της και, εκτός από τον μικρό αριθμό αξιωματικών, οι άνδρες που στάλθηκαν δεν είναι Γάλλοι πολίτες».
Σώζοντας το γόητρο
Γιατί όμως να προβεί σε μια τέτοια ενέργεια ο Μακρόν;
Σύμφωνα με την ανάλυση του Αμερικανού ειδικού, πρώτα απ ‘όλα, επιτρέπει στον Μακρόν να στείλει στρατεύματα στην Ουκρανία και να ενεργήσει σαν «σκληρός» τύπος χωρίς να συναντήσει μεγάλη αντίθεση στο εσωτερικό. Αυτό συμβαίνει επειδή δεν αποστέλλονται στρατιώτες του γαλλικού στρατού και δεν υπάρχει επακόλουθη επιστράτευση ή άλλα μέτρα επί του παρόντος. Αυτό μειώνει σαφώς την πιθανή οργή των πολιτικών αντιπάλων του Μακρόν.
Ένα βασικό ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει το ΝΑΤΟ στη γαλλική απόφαση.
Ο δεύτερος λόγος είναι ο θυμός του Μακρόν που βλέπει γαλλικά στρατεύματα, σχεδόν όλα από τη Λεγεώνα, να εκδιώκονται από την περιοχή του Σαχέλ στη Αφρική και να αντικαθίστανται από Ρώσους. Ο έλεγχος της γαλλόφωνης Αφρικής, και του πλούτου που παρέχει στους Γάλλους πολιτικούς, έχει διαταραχτεί από τις εξεγέρσεις στην περιοχή και μια κλίση προς τη Ρωσία, είτε απευθείας είτε μέσω της Wagner.
Αυτή η «ταπείνωση» γίνεται αισθητή στο Μέγαρο των Ηλυσίων και ιδιαίτερα στον Μακρόν, ο οποίος, λένε οι αντίπαλοί του, έχασε την επιρροή της Γαλλίας και έβλαψε τα εξορυκτικά και επιχειρηματικά συμφέροντα της Γαλλίας στο εξωτερικό.
Μια τρύπα στο νερό;
Βέβαια, για τον Αμερικανό ειδικό, μια τέτοια δύναμη δεν είναι ξεκάθαρο πώς μπορεί να βοηθήσει πραγματικά τους Ουκρανούς.
«Οι Ουκρανοί ξέρουν πώς να χειρίζονται πυροβολικό και διαθέτουν εξελιγμένη υποστήριξη πληροφοριών, κάποιες από τις οποίες προέρχονται από τα δικά τους μη επανδρωμένα αεροσκάφη και κατασκόπους FPV και άλλα χάρη στις υπηρεσίες πληροφοριών και επιτήρησης των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ που υποστηρίζουν την Ουκρανία».
Ούτως ή άλλως, το ουκρανικό ζήτημα δεν αφορά τον τρόπο χρήσης του πυροβολικού αλλά από πού υποτίθεται ότι προέρχονται τα πυρομαχικά, επισημαίνει ο Μπριέν.
Πως θα αντιδράσει το ΝΑΤΟ;
Ένα βασικό ερώτημα είναι πώς θα αντιδράσει το ΝΑΤΟ στη γαλλική απόφαση.
Ο Μπριέν εκτιμά πως εφόσον η Γαλλία ενεργεί μόνη της χωρίς την υποστήριξη του ΝΑΤΟ, οι Γάλλοι δεν θα μπορούν να επικαλεστούν το άρθρο 5 της Συμμαχίας περί συλλογικής ασφάλειας.
«Εάν οι Ρώσοι επιτεθούν στα γαλλικά στρατεύματα εκτός της Ουκρανίας, θα ήταν δικαιολογημένο επειδή η Γαλλία αποφάσισε να είναι εμπόλεμη, και η επιβολή ψηφοφορίας του Άρθρου 5 θα φαινόταν δύσκολο, αν όχι αδύνατο» λέει.
Αν και τα μέλη του ΝΑΤΟ θα μπορούν μεμονωμένα να βοηθήσουν τη Γαλλία, αυτό θα μπορούσε ενδεχομένως να το δει η Μόσχα ως άμεση εμπλοκή σε πόλεμο. Για παράδειγμα, το πέρασμα των γαλλικών στρατευμάτων μέσα από πολωνικά εδάφη, για να φτάσουν στην Ουκρανία, άραγε πως θα το έβλεπε η ρωσική κυβέρνηση;
«Αυτή τη στιγμή κανείς δεν μπορεί να απαντήσει σε καμία από αυτές τις ερωτήσεις με βεβαιότητα» καταλήγει ο Στήβεν Μπριέν. «Είναι απίθανο οι Ρώσοι να ανεχτούν για πολύ καιρό τη συσσώρευση στρατευμάτων του γαλλικού στρατού, ακόμα κι αν είναι στρατιώτες της Λεγεώνας των Ξένων. Το τι θα κάνει η Ρωσία ως απάντηση δεν είναι βέβαιο».
